تولید، شرط استقلال و بقای جامعه است که در عرصه علم، پژوهش مصداق آن است. در میان راهبردهایی که میتواند به «رونق تولید علم» به عنوان هدف برنامه های پژوهشی منجر شود، راهبرد «مشارکت بخش خصوصی» شرط لازم موفقیت پژوهش در قبال نهادهای کشور است. نیروی انسانی متخصص، مزیت نسبی جامعه ایران است که روند جاری دولتی مداری فعالیت ها، مانع مشارکت آنان در توسعه علمی و اقتصادی کشور است.
پژوهشکده نظر، علیرغم ممانعت سیستمی کشور از رونق بخش خصوصی پژوهش و تنگناهای قانونی، اقتصادی و اجرایی، توانسته در 18 سال فعالیت هدفمند خود به نتایجی دست یابد که مؤید صحت راهبرد «مشارکت بخش خصوصی» در رونق تولید علم است. برنامه پژوهشکده هم اینک بر 5 محور کلیدی «پژوهش تقاضامحور»، «حضور در مقیاس بین المللی»، «مطالعات راهبردی–انتقادی بومی»، «یادگیری و آموزش اکتشافی»، «خوانش نوین تمدن ایران» استوار است. اقدام اساسی پژوهشکده، برنامه ریزی ارتباط ارگانیک «صنعت و دانشگاه» با نقش آفرینی بخش خصوصی است که آیین نامه آن در قالب «نظام پژوهش بومی اثربخش» به وزارت علوم پیشنهاد شده است.