هفتمین نشست از سلسله نشست‌های تخصصی پژوهشکده نظر با عنوان” ناسینما در ایران”  در تاریخ 25 مردادماه 1396 با حضور حامد سلیمان‌زاده پژوهشگر دکتری لابراتوار دکتری نظر، دکتر فرشاد فرشته حکمت، دکتر سید امیر منصوری و دکتر مجید سرسنگی در گالری هنر و پژوهش (نظرگاه) برگزار شد.

در ابتدای این جلسه،  حامد سلیمان زاده به مدت 30 دقیقه به ارائه مقاله ای با عنوان (سهراب شهید ثالث و ناسینما در ایران: مطالعه موردی فیلم های “یک اتفاق ساده” و “طبیعت بی جان”) پرداخت. او در تشریح موضوع و محتوای مقاله خود به مواردی همچون چیستی ناسینما از دیدگاه ژان فرانسوا لیوتار، ارتباط عناصر روایی و سبکی سینمای شهید ثالث و مفهوم ناسینما، معرفی مؤلفه های نوین و نامتعارف سینمای شهید ثالث و تحلیل دو فیلم (یک اتفاق ساده) و (طبیعت بیجان) از منظر ویژگی های اجرایی ناسینما پرداخت. توجه به عنصر سکون و اقتصادِ  بی بازگشت در ناسینما، از مهمترین ارکانِ ارائه شده در بررسی نمونه های موردی مقاله بود.

سپس دکتر فرشاد فرشته حکمت – عضو هیئت علمی دانشگاه تهران-  که به عنوان یکی از داوران در جلسه حضور داشت، (سینمای پیشرو و معاصر ایران) را موضوع بحث خود قرار داد و به مدت 20 دقیقه درباره آن سخن گفت. او با اشاره به این نکته که می توان ارتباط بسیاری میان مؤلفه های ناسینما و سینمای شاعرانه یافت به ذکر نمونه ها و مصادیقی از سینمای مستند و آثار سینماگرانی همچون محمدرضا اصلانی، پرویزکیمیاوی و فروغ فرخزاد اشاره کرد. او بحث خود را با ارائه سئوالهایی از ارائه کننده مقاله درباره چهارچوب نظری و نتیجه گیری به پایان رساند.

بعد از آن، نوبت به دکتر سید امیر منصوری – عضو هیئت علمی دانشگاه تهران-  به عنوان یکی دیگر از داوران رسید تا به ارائه نکات و تحلیل خود از موضوع مقاله بپردازد. او ابتدا با تشکر از ارائه مقاله، نکات مطرح شده در آن را کلی ارزیابی کرد و خواستار بسط و گسترش ویژگی های ناسینمایی در دیگر آثار متفاوت سینمای ایران شد. او در پایان بحث خود سئوالی کلیدی را با این عنوان مطرح کرد که آیا ما می توانیم ناسینمای ِایرانی داشته باشیم ؟ ناسینمائی که با ظرفیت بومی و فرهنگی ما به شکل عمیق آمیخته شده و بیانگرِ ویژگی های زیستی ما باشد.

در انتهای سمینار دکتر مجید سرسنگی –  معاون فرهنگی و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران – که به عنوان استاد راهنما در جلسه حاضر شده بود، از نکات مطرح شده توسط داوران استقبال نموده و این نکته را مطرح نمود که آن چیز که در این سمینار ارائه شده است، صرفاً بخش کوچکی از رساله (ناسینما در ایران) است و کاربردی مقاله ای دارد. او در بخش دوم سخنانش، ارائه موضوع (ناسینما) در ایران را به شدت نو ارزیابی کرد و بررسی آن در آثار سینمای آلترناتیو، روشنفکری یا مستقل ایران را یک ضرورت دانست.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *