با کشف غار کلماکره در پاییز 1368 ش. اشیا باستانی مکشوفه ی آن زینت بخش موزه‌های ملی ایران، فلک‌الافلاک، ایلام و موزه ملی تبریز و موزه‌های برون مرزی لوور، بریتانیا، متروپولیتن، میهو – توکیو و مجموعه‌های خصوصی شد. حجم گسترده اشیا سیمین و زرین منسوب به این غار به جهت هنر و فن‌آوری‌های بی‌بدیل باعث شد تا کلماکره از جانب باستان‌شناسان و مورخان ششمین گنجینه بزرگ جهان نام‌گذاری شود. رویکرد اصلی این پژوهشگران تحلیل مفهومی نقش مایه نمادین و اساطیری کلماکره بوده است. این پژوهش با نگاهی دیگر به معرفی غار کلماکره پرداخت و کارکرد آیینی را در ارتباط با نیایشگاه «مهر» مطرح ساخت.