نشست خوانش هنری بازار تهران و اختتامیه نمایشگاه سوق اول چارسوق با حضور ترانه یلدا، جاسم غضبانپور، علی اکبر موسوی و ناصر براتی روز چهارشنبه، ۹ اسفند در پژوهشکده نظر برگزار شد.
در این نشست به بررسی بازار به عنوان قلب تپنده اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شهر که همواره موضوعی جذاب برای تبدیل شدن به سوژه هنرمندان بوده است پرداخته شد.
در ابتدا ترانه یلدا توضیحاتی درباره سبک معماری سقف بازار تهران، که برگرفته از معماری دهه ۹۰ پاساژهای پاریس است داد و گفت: در سالهای ۱۸۵۰ هوسمان شهر پاریس را تغییر داد و با تخریب فضای وسیعی به ساخت ساختمان‌های جدید پرداخت و در میان این ساختمان‌ها دالان‌هایی ساخت که سقف آنها شبیه به سقف بازار تهران است و اکنون این پاساژها از مهمترین مناطق پاریس است او شهر تهران را یکی از شهرهای مهم دانست، که سرمایه زیادی از ۲۵۰ سال پیش وارد آن شده و بناهای زیبایی در آن ساخته شده و بازار تهران را جزئی از میراث فرهنگی تهران نام برد و سقف دالان و تزیینات سقف‌های تیمچه‌ها مساجد و بناهای بازار را از زیبایی‌های معماری آن دانست . او روش‌های مرمتی و بازسازی گچکاری‌ها و نقاشی‌های روی بدنه بازار را مورد نقد قرار داد و روند نماسازی و بدنه سازی را بزرگترین جفا به تهران دانست.
ترانه یلدا در انتهای سخنانش با اشاره به اینکه هر چیز زیبایی بدون در نظر گرفتن زمان ساخت جزو میراث ما است، وظیفه حفظ و نگه داری این اثار را وظیفه مردم دانست .
علی اکبر موسوی برپایی نمایشگاه عکس خوانش هنری بازار تهران را حاصل گردش در حصار ناصری در سالهای ۷۰ به همراه جاسم غضبانپور دانست . ایشان به مجموعه اتفاقی که در سالهای اخیر در شهرداری افتاده اشاره کرد و گفت دفاتری در محلات قدیم موظف شدند با راهبری سازمان نوسازی شهر تهران سند ارتقاء کیفی زندگی را برای هر محله تهیه کنند و این سند به عنوان برنامه اقدام برای شهرداری مشخص شد و در برنامه و بودجه شهر داری تهران مد نظر قرار گرفت. ایشان در ادامه تعداد افراد ساکن در 140 سال پیش را 26600 نفر اعلام کرد و وجود مسجد، مدرسه، کلیسا، سرا و تیمچه ترکیب‌های مختلف مذهبی اقتصادی و فرهنگی را نشانه آن دانست که این منطقه در اصل یک محله بوده و تعداد کم خانوار (1293 نفر در سال 90 ) و آشفته بازاری که امروز دیده می‌شود را از ضعف در بازسازی و مدیریت شهری دانست.او با اشاره به زیبایی سبک ورود نور سقف بازار که در عکس های جاسم غضبانپور ثبت شده این نمایشگاه را بهانه ای برای توجه دوباره به بازار دانست.
جاسم غضبانپور عکاس، این نمایشگاه را حاصل پروژه‌ای که در سال 70 و توسط تیمی از عکاسان برای ثبت تهران شروع شد معرفی کرد.مجموعه تهیه شده نه صرفا معماری بازار بلکه جنبه های تیپ نگاری، اقتصادی، جامعه شناسی و مذهبی بازار را مورد توجه قرار داده است .ایشان به نگاه خود به بازار تهران اشاره کرد که چگونه قلب اقتصاد تهران در عکس های ثبت شده ملغمه ای است از انسان‌ها، کاربری‌ها و معماری متفاوت و آشفته این منطقه.
دکتر براتی نگاه ما به بازار را نوعی شبیه به نگاه شاپینگ سنتر نامید. در حالی که بازار فقط محلی برای تبادل کالا نیست، تمام اتفاقات، تعاملات اقتصادی ، فرهنگی و اجتماعی در آنجا اتفاق می‌افتاده است، پس بخش مهمی از فرهنگ در آنجا تولید و توزیع می شد. وجود زورخانه، قهوه خانه، مسجد، مدرسه و …. حاکی از توان بالای زمینه سازی برای برقراری روابط اجتماعی در بازار بوده است که آنرا قلب تپنده شهر و محل گردشگری و زندگی می کرد. پس نمونه بزرگ و شگرفی تمامی دستاوردهای فرهنگی و ملی ما طی قرن ها در فضای بازار ایرانی جمع و ذخیره شده است.
ایشان با اشاره به اسکان کاروان هایی تجاری از چین و… بازار را همچنین محلی برای برقراری ارتباط با جهان معرفی کرد و در نهایت ارتباط قوی اجتماعی، آزادی عملکرد در بازار را باعث کرامت انسانی و ایجاد روح زندگی دانست که فضاهای مدرن امروزی از آن بی بهره اند.در انتها دکتر براتی مشاهده و کشف اتفاقات موجود در بازارها را بسیار مهم و ضروری شمرد.