صابئین مندایی اعضای قوم-دینی هستند که سرزمین مادری ایشان در جنوب غربی ایران (خوزستان) و در عراق (منطقه بین‌النهرین) قرار دارد. ایشان مردمانی امروزی با گنجینه‌ مکتوبی از متون دینی و آیین و سنت‌های باستانی هستد که مبنای هویت متمایز فرهنگی ایشان است. سنت دینی مندایی مبتنی بر یک کیهان‌شناسی دوقطبی براساس تقابل آسمان و زمین، و نور و تاریکی بنا شده است؛ که متناسب با مناسک مندائی، حلال و حرام‌های دینی، سازه‌های آئینی و چشم‌انداز عبادتگاه‌های ایشان متبلور می‌شود. در این نشست، علاوه بر آشنایی کلی با این مردم، به طور ویژه ساختار سازه‌های دینی و چشم‌انداز محل اجرای مناسک آنان به مثابه باز‌نمودی از جهان‌بینی مندائی مورد بررسی قرار گرفت.