رسش از روش معماری، سوالی است که از دیرباز ذهن متفکران و معماران را به خود مشغول کرده و تاکنون پاسخ‌های زیادی به آن داده شده است؛  اما همچنان هیچ توافقی در “روش معماری کردن” وجود ندارد. در کنار این سوال دیرین، جریان معماری، به مثابه هنر خلق فضا، اعم از توده های ساختمانی، محوطه های بیرونی، شهر، منظر و محیط در حال رشد است و هر روز تعاریف جدیدی از فضا و مکان به دست می دهد. منظر محصول این انقلاب در شناخت فضا بود که به تناسب آن رشته‌های جدیدی را نیز در حوزه خلق فضا پدید آورد. معماری منظر، هنر طراحی منظر براساس علم نوین منظر است؛ و این هنر نیز در ادامه تکاپوهای دیگر انسان‌ها برای کشف “روش معماری کردن” دچار این سوال شد که چگونه باید منظر را آفرید؟ پاسخ فلسفی به این پرسش، پیگیری مسیری طولانی را در ادامه تلاش‌های قبلی اقتضا می‌کند. در عین حال می‌توان برای آن پاسخی حرفه‌ای تدارک دید که براساس جمع‌بندی روش‌ها و تجربه‌های حرفه‌مندان پدید آمده باشد. این کتاب نتیجه این تلاش است.