تعداد زیادی از مطالعات مربوط به حس دلبستگي و تعلق مكان در فضاهای شهری به نقش كالبدی مكان، اشاره دارند و حتی برخی از آنها اهمیت بعد کالبدی را نسبت به بعد معنایی و اجتماعی مکان بالاتر می دانند. اما مجموعه مداخلات انجام گرفته در بسیاری از سطوح شهری به دلیل دارا بودن اهدافی با رویکرد بهبود شرایط کالبدی و نیل به آسایش فیزیکی، از در نظر گرفتن ابعاد اجتماعی و روانی غافل می مانند.